ลมเอ๋ยลมซ่อยพัด คนฮักมาแหน่
ส่งเพิ่นผู้เป็นคู่แท้ มาแหน่ได้บ่
ฟ้าเอ๋ยฟ้าซ่างบ่หลูโตน คนเหงาที่คอยเฝ้ารอ
เนื้อคู่อยู่ไสหนอ มีบ่ซาตินี้
คบผู้ใด๋หัวใจมีแต่ถืกตั๋ว
คอยเย็บแผลใจที่ฮั่ว อยู่บ่เซา
ท้อแท้ล่ะเด้หัวใจ ฮักไผกะถืกเทคือเก่า
คือสิได้อยู่กับความเหงา อยู่เบิดปี
จนฮอดมื้อนี้ กะถืกย่ำยีอยู่คือเก่า
คือสิแม่นธาตุบ่คู่เขาล่ะน้อ
สิเซาคึดต่อ กับความฮัก สิหยุดสิพักบ่มักไผแล้ว
สิเซาต่งน้ำตา สิเซาไห้เซาแอ่ว สิโสดตายให้แล้วซ้ำสา
ย้อนบุญผลาบ่พาฮัก บ่อยากฮู้จักไผแล้วชาติหน้า
เบิดบุญคักแล้ว กับความฮักซั่นว่า
ต้องยอมแพ้ต่อโชคชะตา ผลาฮักบ่มี
จนฮอดมื้อนี้ กะถืกย่ำยีอยู่คือเก่า
คือสิแม่นธาตุบ่คู่เขาล่ะน้อ
สิเซาคึดต่อ กับความฮัก สิหยุดสิพักบ่มักไผแล้ว
สิเซาต่งน้ำตา สิเซาไห้เซาแอ่ว สิโสดตายให้แล้วซ้ำสา
ย้อนบุญผลาบ่พาฮัก บ่อยากฮู้จักไผแล้วชาติหน้า
เบิดบุญคักแล้ว กับความฮักซั่นว่า
ต้องยอมแพ้ต่อโชคชะตา ผลาฮักบ่มี
สิเซาคึดต่อ กับความฮัก สิหยุดสิพักบ่มักไผแล้ว
สิเซาต่งน้ำตา สิเซาไห้เซาแอ่ว สิโสดตายให้แล้วซ้ำสา
ย้อนบุญผลาบ่พาฮัก บ่อยากฮู้จักไผแล้วชาติหน้า
เบิดบุญคักแล้ว กับความฮักซั่นว่า
ต้องยอมแพ้ต่อโชคชะตา ผลาฮักบ่มี
ต้องยอมแพ้ต่อโชคชะตา ผลาฮักบ่มี